Με πρωτόγνωρη πολιτική, η κυβέρνηση ανοίγει πεδία σύγκρουσης σε όλα τα θέματα που αφορούν τους εργαζόμενους στις δημόσιες υπηρεσίες και ξεκάθαρα δρομολογεί δυσμενείς και σε αρκετές περιπτώσεις επαχθείς εξελίξεις. Αυτή η πολιτική δεν αφήνει κανένα περιθώριο και σε κανένα συνάδελφο, καμία δυνατότητα να αδιαφορήσει ή να δικαιολογήσει έστω και για ένα ζήτημα τις επιλογές αυτές που θα του δώσουν τον ελάχιστο λόγο για να απουσιάσει από την απεργία της 10ης Φεβρουαρίου. Μια απεργία που πρέπει να πετύχει τα υψηλότερα ποσοστά συμμετοχής τόσο στην απόχή από την εργασία όσο και στην παρουσία στις συγκεντρώσεις. Μια απεργία που πρέπει να την χαρακτηρίσει η αποφασιστικότητα, η δυναμική και η αποστολή ισχυρού και ηχηρού μηνύματος, με καθαρό περιεχόμενο ανατροπής αυτής της σχεδιαζόμενης άκρως αντιλαϊκής και αντικοινωνικής πολιτικής.
Μιας πολιτικής όπου μεθοδευμένα κτυπά ύπουλα, πισώπλατα, ισοπεδωτικά κοινωνικά, οικονομικά, εργασιακά δικαιώματα του πλέον αδύναμου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας.
ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ ΚΑΤΑΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΗ
Σχεδιασμένα και μεθοδευμένα, οι εργολάβοι της κυβερνητικής πολιτικής, λασπολογούν κατά της δημόσιας διοίκησης, συκοφαντούν τους εργαζόμενους στις δημόσιες υπηρεσίες και επιχειρούν με πλήρη διαστρέβλωση της αλήθειας να χρεώσουν στους δημοσίους υπαλλήλους τα αίτια της οικονομικής κρίσης, είτε γιατί είναι μεγάλος ο αριθμός των εργαζομένων στο δημόσιο, είτε με χαρακτηρισμούς όπως «τεμπέληδες», «κοπανατζήδες» και άλλα κοσμητικά, για να προκαλέσουν τη λαϊκή οργή και να διευκολύνουν τα σχέδια της κυβέρνησης για νέα και μεγαλύτερη εκποίηση των δημόσιων υπηρεσιών (κατ’ αρχήν το Ταχ. Ταμιευτήριο, την Αγροτική τράπεζα, τον ΟΠΑΠ κ.λ.π.) που και υγιείς είναι οικονομικά και προσφέρουν τεράστια ποσά στον κρατικό προϋπολογισμό. Για να προχωρήσουν πολύ σύντομα και στην ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών υψίστης κοινωνικής προσφοράς, ιδιαίτερα για το λαό που βρίσκεται στην μικρομεσαία κοινωνική τάξη, όπως της υγείας και της παιδείας. Αδιαφορώντας για το πώς το 80% και πλέον των πολιτών θα μπορέσει να προστατέψει την υγεία του και τη ζωή του χωρίς το δημόσιο νοσοκομείο, χωρίς τις παροχές της ιατρικής και των φαρμάκων, με το προβληματικό μεν αλλά αναγκαίο σύστημα υγείας που έχουμε. Αδιαφορούν πως θα μορφωθούν τα ελληνόπουλα χωρίς δημόσιο σχολείο και ποια οικογένεια μπορεί να σπουδάσει τα παιδιά της μέσα από την ιδιωτική εκπαίδευση. Το περίεργο είναι ότι σ’ αυτή την προπαγανδιστική συκοφαντία χρησιμοποιούν μεγαλόσχημους δημοσιογράφους των 300.000 ευρώ και πάνω, οι οποίοι χωρίς τσίπα κατηγορούν εργαζόμενους των 1000 ευρώ.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΘΑΡΑ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΗ
Δρομολόγησαν ήδη αποφάσεις για πάγωμα μισθών, περικοπή κατά 10% των επιδομάτων όλων, μειώνουν το αφορολόγητο από 12.000 στο 6.000 ευρώ, με αποτέλεσμα και η παρακράτηση να αυξηθεί (υπολογίζεται στα 100 περίπου ευρώ το μήνα) και η φορολογία να αυξηθεί (αφού πρέπει να φυλάξεις και να υποβάλεις αποδείξεις τις οποίες δεν γνωρίζουμε ένα θα γίνουν δεκτές). Αυξάνουν τη φορολογία σε πολλά λαϊκά προϊόντα με αποτέλεσμα να μεγαλώνει η ακρίβεια.
Όλα αυτά σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων που όχι μόνο αγοραστικά θα μειωθούν οι μισθοί τους και οι συντάξεις, αλλά και αριθμητικά σε ποσοστό από 5% έως και 25%. Ακόμα δε χειρότερα συνεχίζουν και διευρύνουν την πολιτική όπου οι συνήθεις ύποπτοι (εργαζόμενοι – συνταξιούχοι) θα σηκώσουν σχεδόν στο σύνολο τους την οικονομική κρίση (και δεν έφταιξαν και πληρώνουν), αφού αυτοί που έπαιρναν τα δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ παραμένουν προνομιούχοι. Οι δε τράπεζες συνεχίζουν και στην περίοδο της κρίσης, να κερδίζουν με ποσοστά που ξεπερνούν το 500% και 600% (οι μικροκαταθέτες παίρνουν επιτόκιο 1,6% και οι δανειζόμενοι πληρώνουν 15-16-17-18% και παραπάνω στα προσωπικά δάνεια και τις κάρτες συναλλαγών). ΑΥΤΑ ΝΟΜΙΜΩΣ, στην Ελλάδα της κρίσης. ΙΣΩΣ το σημαντικότερο είναι ότι αυτή η πολιτική δεν οδηγεί στην έξοδο από την οικονομική κρίση, τα μέτρα που τόσο θα κοστίσουν στο λαό μας είναι μέτρα που θα αντιμετωπίσουν προσωρινές οικονομικές ανάγκες της χώρας αφού το ισοζύγιο εσόδων – εξόδων θα παραμείνει αρνητικό, η χώρα θα συνεχίζει να δανείζεται με χαμηλά επιτόκια και οι κερδοσκόποι θα συνεχίζουν το επωφελές γι’ αυτούς έργο. Το αποτέλεσμα με αυτή την πολιτική είναι ότι, μετά βεβαιότητας, μετά από κάποια χρόνια (3 ή 5) θα βρεθούμε στην ίδια ή και χειρότερη οικονομική θέση, αλλά τα υποζύγια θα έχουν χάσει και τις τελευταίες τους δυνάμεις για να τα χρησιμοποιήσουν και πάλι.
Η επικουρική ασφάλιση όλο και δυσχεραίνει τη θέση της αφού το κράτος όλο και απομακρύνεται από τις υποχρεώσεις του (αρνούνται να επιστρέψουν τα δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν αφαιρέσει από τα αποθεματικά τους τους). Η πολιτική των προσλήψεων (συμβασιούχοι ορισμένου ή αορίστου χρόνου, έργου κ.λ.π – περίπου 230000- που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, δεν ασφαλίζονται στα ταμεία του δημοσίου). Με το 5 φεύγουν ένας εισέρχεται στους μονίμους η σχέση εργαζομένων συνταξιούχων σε λίγο θα είναι υπέρ των συνταξιούχων. Αποτέλεσμα και εξαιτίας και αυτής της πολιτικής επιλογής, τα ταμεία οδηγούνται ταχύτητα σε κατάρρευση. Το Ταμείο Πρόνοιας παραμένει στο πρόβλημά του και η κυβέρνηση ουδόλως ενδιαφέρεται για τις 17.000 που περιμένουν πάνω από 18 μήνες να πάρουν το ΕΦΑΠΑΞ που δικαιούνται.
Ο ΟΠΑΔ πολύ σύντομα θα δηλώσει αδυναμία να ανταποκριθεί στις συμβάσεις των ιατρών και των φαρμακοποιών, αφού ο προϋπολογισμός του σμικρύνθηκε ακόμη και από το μέγεθος του 2009, που όπως γνωρίζουμε δεν ήταν αρκετός παρά μόνο για τους πρώτους 9 μήνες. Τελευταία πληροφορηθήκαμε ότι ετοιμάζουν την αποπομπή μας από τον κρατικό προϋπολογισμό και την ένταξή μας στο ΙΚΑ, χωρίς μάλιστα να αναλάβουν την ευθύνη να μας δώσουν τα 80 και πλέον δις που έχει ωφεληθεί ο κρατικός προϋπολογισμός από τις συμφωνίες και τις εισφορές των εργαζομένων από τη δεκαετία του 1950. Ελπίζουμε αυτό να μην το ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ γιατί η έκρηξη θα προκαλέσει θύματα. Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο ούτε το ΙΚΑ επιθυμούν (εξάλλου αυτό από μόνο του βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης, είναι δυνατόν να χρεωθεί και τους υπαλλήλους του δημοσίου;), ούτε κανένα άλλο ταμείο θέλουν να δημιουργήσουν. Η θέση αμετακίνητη είναι : είμαστε και θα παραμείνουμε στον κρατικό προϋπολογισμό.
Τελευταία επίσης μας είπαν ότι τα επιδόματα που δίνονται στους δημοσίους υπαλλήλους φθάνουν τα 8 δις ευρώ. Τους θυμίζουμε ότι οι ίδιοι μας είχαν πει ότι το μισθολόγιο που ζητάμε κοστίζει 7 δις ευρώ.
Ήρθε λοιπόν η ώρα της αλήθειας και της ειλικρίνειας και τους ΛΕΜΕ: καταργήστε όλα τα επιδόματα των 8 δις ευρώ και δώστε μας το μισθολόγιο των 7 δις ευρώ για να εξοικονομήσετε και 1 δις ευρώ.
Για όλα αυτά που πλέον δεν αμφισβητούνται και που όλους μας οδηγούν σε μεγάλη οικονομική – ασφαλιστική και κοινωνική υποβάθμιση δεν μπορούμε να μην αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις.
Το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και τη ζωή δεν μας επιτρέπει να έχουμε άλλη επιλογή.
Διαβάστε περισσότερα: http://elmeeordias.blogspot.com/read-more-blog.html#ixzz0eriUu5g3
Under Creative Commons License: Attribution
Μιας πολιτικής όπου μεθοδευμένα κτυπά ύπουλα, πισώπλατα, ισοπεδωτικά κοινωνικά, οικονομικά, εργασιακά δικαιώματα του πλέον αδύναμου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας.
ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ ΚΑΤΑΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΗ
Σχεδιασμένα και μεθοδευμένα, οι εργολάβοι της κυβερνητικής πολιτικής, λασπολογούν κατά της δημόσιας διοίκησης, συκοφαντούν τους εργαζόμενους στις δημόσιες υπηρεσίες και επιχειρούν με πλήρη διαστρέβλωση της αλήθειας να χρεώσουν στους δημοσίους υπαλλήλους τα αίτια της οικονομικής κρίσης, είτε γιατί είναι μεγάλος ο αριθμός των εργαζομένων στο δημόσιο, είτε με χαρακτηρισμούς όπως «τεμπέληδες», «κοπανατζήδες» και άλλα κοσμητικά, για να προκαλέσουν τη λαϊκή οργή και να διευκολύνουν τα σχέδια της κυβέρνησης για νέα και μεγαλύτερη εκποίηση των δημόσιων υπηρεσιών (κατ’ αρχήν το Ταχ. Ταμιευτήριο, την Αγροτική τράπεζα, τον ΟΠΑΠ κ.λ.π.) που και υγιείς είναι οικονομικά και προσφέρουν τεράστια ποσά στον κρατικό προϋπολογισμό. Για να προχωρήσουν πολύ σύντομα και στην ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών υψίστης κοινωνικής προσφοράς, ιδιαίτερα για το λαό που βρίσκεται στην μικρομεσαία κοινωνική τάξη, όπως της υγείας και της παιδείας. Αδιαφορώντας για το πώς το 80% και πλέον των πολιτών θα μπορέσει να προστατέψει την υγεία του και τη ζωή του χωρίς το δημόσιο νοσοκομείο, χωρίς τις παροχές της ιατρικής και των φαρμάκων, με το προβληματικό μεν αλλά αναγκαίο σύστημα υγείας που έχουμε. Αδιαφορούν πως θα μορφωθούν τα ελληνόπουλα χωρίς δημόσιο σχολείο και ποια οικογένεια μπορεί να σπουδάσει τα παιδιά της μέσα από την ιδιωτική εκπαίδευση. Το περίεργο είναι ότι σ’ αυτή την προπαγανδιστική συκοφαντία χρησιμοποιούν μεγαλόσχημους δημοσιογράφους των 300.000 ευρώ και πάνω, οι οποίοι χωρίς τσίπα κατηγορούν εργαζόμενους των 1000 ευρώ.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΘΑΡΑ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΗ
Δρομολόγησαν ήδη αποφάσεις για πάγωμα μισθών, περικοπή κατά 10% των επιδομάτων όλων, μειώνουν το αφορολόγητο από 12.000 στο 6.000 ευρώ, με αποτέλεσμα και η παρακράτηση να αυξηθεί (υπολογίζεται στα 100 περίπου ευρώ το μήνα) και η φορολογία να αυξηθεί (αφού πρέπει να φυλάξεις και να υποβάλεις αποδείξεις τις οποίες δεν γνωρίζουμε ένα θα γίνουν δεκτές). Αυξάνουν τη φορολογία σε πολλά λαϊκά προϊόντα με αποτέλεσμα να μεγαλώνει η ακρίβεια.
Όλα αυτά σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων που όχι μόνο αγοραστικά θα μειωθούν οι μισθοί τους και οι συντάξεις, αλλά και αριθμητικά σε ποσοστό από 5% έως και 25%. Ακόμα δε χειρότερα συνεχίζουν και διευρύνουν την πολιτική όπου οι συνήθεις ύποπτοι (εργαζόμενοι – συνταξιούχοι) θα σηκώσουν σχεδόν στο σύνολο τους την οικονομική κρίση (και δεν έφταιξαν και πληρώνουν), αφού αυτοί που έπαιρναν τα δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ παραμένουν προνομιούχοι. Οι δε τράπεζες συνεχίζουν και στην περίοδο της κρίσης, να κερδίζουν με ποσοστά που ξεπερνούν το 500% και 600% (οι μικροκαταθέτες παίρνουν επιτόκιο 1,6% και οι δανειζόμενοι πληρώνουν 15-16-17-18% και παραπάνω στα προσωπικά δάνεια και τις κάρτες συναλλαγών). ΑΥΤΑ ΝΟΜΙΜΩΣ, στην Ελλάδα της κρίσης. ΙΣΩΣ το σημαντικότερο είναι ότι αυτή η πολιτική δεν οδηγεί στην έξοδο από την οικονομική κρίση, τα μέτρα που τόσο θα κοστίσουν στο λαό μας είναι μέτρα που θα αντιμετωπίσουν προσωρινές οικονομικές ανάγκες της χώρας αφού το ισοζύγιο εσόδων – εξόδων θα παραμείνει αρνητικό, η χώρα θα συνεχίζει να δανείζεται με χαμηλά επιτόκια και οι κερδοσκόποι θα συνεχίζουν το επωφελές γι’ αυτούς έργο. Το αποτέλεσμα με αυτή την πολιτική είναι ότι, μετά βεβαιότητας, μετά από κάποια χρόνια (3 ή 5) θα βρεθούμε στην ίδια ή και χειρότερη οικονομική θέση, αλλά τα υποζύγια θα έχουν χάσει και τις τελευταίες τους δυνάμεις για να τα χρησιμοποιήσουν και πάλι.
Η επικουρική ασφάλιση όλο και δυσχεραίνει τη θέση της αφού το κράτος όλο και απομακρύνεται από τις υποχρεώσεις του (αρνούνται να επιστρέψουν τα δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν αφαιρέσει από τα αποθεματικά τους τους). Η πολιτική των προσλήψεων (συμβασιούχοι ορισμένου ή αορίστου χρόνου, έργου κ.λ.π – περίπου 230000- που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, δεν ασφαλίζονται στα ταμεία του δημοσίου). Με το 5 φεύγουν ένας εισέρχεται στους μονίμους η σχέση εργαζομένων συνταξιούχων σε λίγο θα είναι υπέρ των συνταξιούχων. Αποτέλεσμα και εξαιτίας και αυτής της πολιτικής επιλογής, τα ταμεία οδηγούνται ταχύτητα σε κατάρρευση. Το Ταμείο Πρόνοιας παραμένει στο πρόβλημά του και η κυβέρνηση ουδόλως ενδιαφέρεται για τις 17.000 που περιμένουν πάνω από 18 μήνες να πάρουν το ΕΦΑΠΑΞ που δικαιούνται.
Ο ΟΠΑΔ πολύ σύντομα θα δηλώσει αδυναμία να ανταποκριθεί στις συμβάσεις των ιατρών και των φαρμακοποιών, αφού ο προϋπολογισμός του σμικρύνθηκε ακόμη και από το μέγεθος του 2009, που όπως γνωρίζουμε δεν ήταν αρκετός παρά μόνο για τους πρώτους 9 μήνες. Τελευταία πληροφορηθήκαμε ότι ετοιμάζουν την αποπομπή μας από τον κρατικό προϋπολογισμό και την ένταξή μας στο ΙΚΑ, χωρίς μάλιστα να αναλάβουν την ευθύνη να μας δώσουν τα 80 και πλέον δις που έχει ωφεληθεί ο κρατικός προϋπολογισμός από τις συμφωνίες και τις εισφορές των εργαζομένων από τη δεκαετία του 1950. Ελπίζουμε αυτό να μην το ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ γιατί η έκρηξη θα προκαλέσει θύματα. Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο ούτε το ΙΚΑ επιθυμούν (εξάλλου αυτό από μόνο του βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης, είναι δυνατόν να χρεωθεί και τους υπαλλήλους του δημοσίου;), ούτε κανένα άλλο ταμείο θέλουν να δημιουργήσουν. Η θέση αμετακίνητη είναι : είμαστε και θα παραμείνουμε στον κρατικό προϋπολογισμό.
Τελευταία επίσης μας είπαν ότι τα επιδόματα που δίνονται στους δημοσίους υπαλλήλους φθάνουν τα 8 δις ευρώ. Τους θυμίζουμε ότι οι ίδιοι μας είχαν πει ότι το μισθολόγιο που ζητάμε κοστίζει 7 δις ευρώ.
Ήρθε λοιπόν η ώρα της αλήθειας και της ειλικρίνειας και τους ΛΕΜΕ: καταργήστε όλα τα επιδόματα των 8 δις ευρώ και δώστε μας το μισθολόγιο των 7 δις ευρώ για να εξοικονομήσετε και 1 δις ευρώ.
Για όλα αυτά που πλέον δεν αμφισβητούνται και που όλους μας οδηγούν σε μεγάλη οικονομική – ασφαλιστική και κοινωνική υποβάθμιση δεν μπορούμε να μην αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις.
Το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και τη ζωή δεν μας επιτρέπει να έχουμε άλλη επιλογή.
Διαβάστε περισσότερα: http://elmeeordias.blogspot.com/read-more-blog.html#ixzz0eriUu5g3
Under Creative Commons License: Attribution
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου