Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

ΑΝΟΙΚΤΉ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Συνάδελφοι  συναδέλφισες
Η σχολική χρονιά τελειώνει σήμερα, είναι ημέρα γενικής απεργίας και για όλους μας μια ευκαιρία για περισυλλογή και προβληματισμό για το πώς θα είναι η επόμενη σχολική χρονιά. Ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά και για το κλάδο μας. Η αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης που συστηματικά πριν από τις ευρωεκλογές του 2009 είχε εξαγγείλει και προπαγανδίσει με διάφορους τρόπους, υλοποιείται με πολύ σκληρό, ωμό και απόλυτο τρόπο από την νέα αυτοδύναμη και πανίσχυρη «σοσιαλιστική» κυβέρνηση που φρόντισε με την απειλή της χρεοκοπίας, και φέρνοντας το ΔΝΤ, με την επίβλεψη της Ε.Ε. να επιβάλει με διάφορα προσχήματα περί «αναγκαίου κακού» και περί «σταθερότητας» τις «μεταρυθμίσεις» που κατά τα λεγόμενα τους θα φέρουν ανάκαμψη και ανάπτυξη.
Ίσως το μικρότερο κακό που μας έκαναν ήταν η περικοπή του μισθού μας κατά 2/14. Τα χειρότερα είναι στην καθημερινότητά μας, αύξηση ΦΠΑ, αύξηση καυσίμων, ανεξέλεγκτη ακρίβεια, μας βάζουν σταδιακά σε μια παρατεταμένη οικονομική κρίση που μας οδηγεί στην φτώχια.
Οι περικοπές που έγιναν σε μισθούς και δώρα (επιδόματα πλέον ), σε ποσοστιαίο μέγεθος είναι συνολικά το 0,7 % του ΑΕΠ που παράγει η χώρα μας ανά έτος. Μαζί με τις περικοπές των συντάξεων η εξοικονόμηση για το Ελληνικό δημόσιο υπολογίζουν να φτάσει σε τριετία περίπου 25 δις ευρώ. Σταγόνα στον ωκεανό, αν αναλογιστούμε ότι το περίσσευμα των τραπεζών εκτιμάται ότι είναι περίπου 600 δις (οι 5 μεγάλες τράπεζες μόνο για το Α τρίμηνο του 2010 μοιράστηκαν κέρδη 22 δις ευρώ), το περίσσευμα των πολυεθνικών που δραστηριοποιούνται στην Ελληνική αγορά ξεπερνά τα 700 δις ευρώ, οι εταιρίες «οφ σορ» διακίνησαν μόνο το 2009 περίπου 500 δις ευρώ.
Τα μέτρα που παίρνονται στη χώρα μας, είναι μέτρα που παίρνουν όλες οι κυβερνήσεις σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης και σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, επιβεβαιώνεται η εκτίμηση ότι είναι μια πολιτική επιλογή του διεθνούς κεφαλαίου που χρησιμοποιεί τις κυβερνήσεις για να επιβάλει την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας για να δημιουργήσει καλύτερες προϋποθέσεις για αύξηση των κερδών του.
Προϋπόθεση για την επιβολή αυτής της νέας οικονομικής τάξης, είναι και η ισοπέδωση ασφαλιστικών, συνταξιοδοτικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Το ίδιο κάνουν σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα. Το ίδιο κάνει και στην Ελλάδα η παρούσα κυβέρνηση με τους συμμάχους της. Μετατρέπουν σε Γολγοθά τις ζωές τις δικές μας και των παιδιών μας με τα μέτρα που παίρνουν σήμερα και τα αλλεπάλληλα πακέτα μέτρων που ετοιμάζονται να πάρουν τους επόμενους μήνες, για να χορτάσουν το τραπεζικό οικονομικό μινώταυρο και τις αδηφάγες πολυεθνικές. Αυτή τη νομιμότητα μας καλούν να αποδεχθούμε και να προσκυνήσουμε.
Υποτιμούν και προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι τα μέτρα είναι μεν επώδυνα, αλλά είναι αναγκαία, ότι θα σώσουν την πατρίδα από τη χρεοκοπία, ότι και αυτοί πονάνε που παίρνουν τέτοια βάρβαρα μέτρα. Δεν είναι απλά ψεύτες. Είναι επικίνδυνοι για τους εργαζόμενους. Είναι αδίστακτοι υπηρέτες των συμφερόντων μιας χούφτας παρασίτων, μιας ελάχιστης πλουτοκρατικής ολιγαρχίας.
Υπολογίζουν ότι, επειδή έχουν την πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ και σε αρκετές μεγάλες ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα με συνδικαλιστές που προσκυνάνε τον ίδιο θεό (το κεφάλαιο, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του), θα τα καταφέρουν να μας κάνουν και εμάς και τα παιδιά μας φτηνά εργαλεία για τις ορέξεις τους).
Υπολογίζουν ότι, επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ ανήκει σε αυτούς που ξεζουμίζουν το λαό, θα καταφέρουν οι εργαζόμενοι να θεωρούν καλό και εθνικό ότι συμφέρει τη δική τους τσέπη. Για να εμποδίσουμε το έγκλημα σε βάρος της ζωής μας, όσο ποτέ χρειάζεται να πάρουμε θέση και να αντιπαλέψουμε αυτά που θέλουν να επιβάλουν. Απαιτείτε, τώρα από όλους εμάς απόφασή για να υπερασπίσουμε τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας. Αν αγωνιστούμε, δεν θα μπορέσουν, θα τους σταματήσουμε, θα περιορίσουμε τη δράση τους. Το γνωρίζουν πολύ καλά γι’ αυτό και έχουν λυσσάξει εναντίον μας, με τόνους συκοφαντίας και λάσπης, με ενεργοποίηση κρυφών και φανερών κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών, προσπαθούν να στρέψουν, στρώματα εργαζομένων εναντίον άλλων εργαζομένων.
Την σχολική χρονιά που τελειώνει, είχαμε συνολικά 13 ημέρες απεργία, συμμετείχαμε σε πολλά συλλαλητήρια, στάσεις εργασίας. Καλέσαμε όλους τους συναδέλφους της ΕΛΜΕ Εορδαίας σε τρεις Γενικές Συνελεύσεις για ενημέρωση και για να αποφασίσουμε πρόγραμμα δράσης που πρότεινε η ομοσπονδία πριν και μετά τη δημοσίευση του πολυνομοσχεδίου. Σαν ΕΛΜΕ προσπαθήσαμε να φτάσουμε σε όλα τα σχολεία, κάναμε παραστάσεις στον Διευθυντή του 2ου Γραφείου, στην δευτεροβάθμια Διεύθυνση και στην Περιφερειακή διεύθυνση όχι μόνο εθιμοτυπικές αλλά και ουσιαστικές με παρέμβαση για θέματα που μας αφορούν. Το blog της ΕΛΜΕ λειτουργεί με πολύ καλή επιτυχία, με e-mail προσπαθήσαμε να ενημερώσουμε τα σχολεία μας για ότι γινόταν. Βεβαίως ήταν και πάρα πολλά ακόμα που σκεφθήκαμε να κάνουμε και δεν τα καταφέραμε, όπως και πολλά που δεν σκεφθήκαμε ή από αδυναμία δεν κάναμε. Έστω και με τα λίγα δώσαμε ένα στίγμα. Στο σημείο αυτό ο καθένας μας μπορεί να σκεφθεί και να κρίνει και την ΕΛΜΕ αλλά να κρίνει την δική του συμμετοχή και την δική του προσπάθεια για την δική του προσφορά στα έργα τις σχολικής χρονιάς.
Θεωρώ ότι την χρονιά που πέρασε έγιναν κάποια βήματα. Οι αγώνες, η δράση δεν αποκλιμακώνονται, θεριεύουν. Το μέτωπο των εργαζόμενων  φτωχών αγροτών – υπαλλήλων  αυτοαπασχολούμενων και μικροβιοτεχνών και εμπόρων αλλά και το δικό μας μέτωπο μαζί με τους γονείς και τους μαθητές μας ενάντια στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο που μας καταδυναστεύουν θα το χτίσουμε. Θα το χτίζουμε και θα το δυναμώνουμε κάθε μέρα. Οι αγώνες θα συνεχιστούν και θα είναι αγώνες πιο δυνατοί από τον Σεπτέμβριο για να διεκδικήσουμε μια αξιοπρεπή ζωή με δικαιώματα, για να απαλλάξουμε τον τόπο από την παρούσα αντιλαϊκή εξουσία. Οι αγώνες μας έχουν αποτελέσματα, έχουν προοπτική.
Με ένα σύνθημα, ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ για όλους.
«Καμιά θυσία, την κρίση να πληρώσει η ολιγαρχία».
Πολυχρονιάδης Νικόλαος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου