ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Καλεσμένος της Γερμανικής Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών (GEW) βρέθηκα στη Φρανκφούρτη, από 24-27 /11/11. Η GEW είναι η μεγαλύτερη ομοσπονδία εκπαιδευτικών στη Γερμανία, έχει πάνω από 250.000 μέλη, εκπαιδευτικούς και από τις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Η σημασία λοιπόν της πρόσκλησης, ως εκπροσώπου της ΟΛΜΕ , να ενημερώσουμε για την κατάσταση στην Ελλάδα είναι προφανής. Η πρόσκληση αυτή αποδεικνύει επίσης και το υψηλό κύρος που έχει η ΟΛΜΕ ανάμεσα στις ομοσπονδίες εκπαιδευτικών της Ευρώπης, πράγμα που το διαπιστώνουμε σε κάθε ευκαιρία.
Είναι γεγονός πως η κατάσταση στην Ελλάδα, οι πολιτικές που εφαρμόζονται εδώ, η διαρκής λιτότητα και οι περικοπές των στοιχειωδών κοινωνικών αγαθών, έχουν ήδη προκαλέσει την ανησυχία όλων των εργαζομένων, ακόμα και μέσα στη Γερμανία. Από αυτή την άποψη το ενδιαφέρον των Γερμανών συναδέλφων, αλλά και γενικότερα της κοινής γνώμης είναι αυξημένο.
Η επίσκεψη στη Γερμανία περιλάμβανε ένα πλούσιο πρόγραμμα εκδηλώσεων.
Ξεκίνησε με ενημέρωση εκπαιδευτικών και πολιτικού προσωπικού στα κεντρικά γραφεία της GEW, και συνέντευξη για το περιοδικό της οργάνωσης.
Την Πέμπτη 24/11/11 πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της συνομοσπονδίας εργαζομένων DGB, στο κέντρο της Φρανκφούρτης, εκδήλωση συζήτηση για την κατάσταση στην Ελλάδα, τις επιπτώσεις της πολιτικής των μνημονίων κυβέρνησης και τρόικας στην εργασία, την παιδεία και το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν πάνω από 80 άτομα, συνδικαλιστές αλλά πολίτες. Έγινε τρίωρη συζήτηση με πολύ ενδιαφέρον, ερωτήσεις και τοποθετήσεις. Είναι χαρακτηριστική η έκφραση αλληλεγγύης προς τους Έλληνες, η αγωνία όλων να μάθουν όχι από τα ψέματα των ΜΜΕ, αλλά από τη εμπειρία των εργαζομένων στην Ελλάδα τι πραγματικά συμβαίνει. Η ανησυχία πως η κατάσταση αυτή δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά θα ακουμπά όλο και περισσότερες χώρες της Ευρώπης και δεν θα αργήσει να φτάσει και στην ίδια τη Γερμανία, ήταν διάχυτη στις τοποθετήσεις των περισσότερων.
Είναι χαρακτηριστικό του ενδιαφέροντος που υπάρχει, ότι την ίδια περίοδο οργανώνονταν και σε επίπεδο πολιτικών οργανώσεων ανάλογες εκδηλώσεις ενημέρωσης, συζήτησης, συμπαράστασης στους Έλληνες. Στην αντίληψή μου έπεσαν δύο εκδηλώσεις, στην ίδια πόλη και σε κοντινές ημερομηνίες. Αυτή του DIE LINKE (ανοικτή συγκέντρωση με κεντρικό ομιλητή τον Όσκαρ Λαφοντέν και τη συμμετοχή της Ν. Βαλαβάνη από την Ελλάδα πριν λίγες ημέρες και στις 25/11/11, πάλι στα γραφεία της DGB από άλλες συλλογικότητες).
Τις δύο επόμενες ημέρες συμμετείχα στο ετήσιο σεμινάριο για τις διεθνείς σχέσεις που οργάνωσε η GEW στο συνεδριακό κέντρο των συνδικάτων στο Σταϊνμπαχ, ένα προάστιο της Φρανκφούρτης. Συμμετείχαν σε αυτό συνδικαλιστές και ακτιβιστές της οργάνωσης που ασχολούνται με θέματα διεθνών σχέσεων σε όλο τον κόσμο. Και στο σεμινάριο αυτό κυρίαρχο το θέμα ήταν το θέμα της κατάστασης στην Ελλάδα, όπου μετά την ενημέρωση – εισήγηση που είχαμε ετοιμάσει ακολούθησε αναλυτική συζήτηση και προβληματισμός από τους συμμετέχοντες. Η συζήτηση προχώρησε για το που πάει η κατάσταση συνολικά στην Ευρώπη και ποιες είναι οι εναλλακτικές πολιτικές που πρέπει να ασκηθούν σε όφελος των εργαζομένων και των κοινωνιών.
Στη Φρανκφούρτη έχουν την έδρα τους οι μεγαλύτερες τράπεζες της Γερμανίας και της Ευρώπης, καθώς και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ένα μέλος της τρόικας που μας καταδυναστεύει. Το «τετράγωνο των τραπεζών», μια πλατεία μπροστά από το τεράστιο σήμα του € μπροστά από το κεντρικό κτίριο της ΕΚΤ, διάλεξαν αγανακτισμένοι πολίτες της πόλης για στήσουν τη δική τους διαμαρτυρία, ενώνοντας τη φωνή τους με αυτή άλλων Ευρωπαίων πολιτών.
Στην πλατεία λοιπόν αυτή μια ξεχασμένη από τα ΜΜΕ κατάληψη λειτουργεί καθημερινά από τις 18/10/11, με συνελεύσεις, συζητήσεις, συναυλίες κ.λπ. Με στόχο να ακουστεί η φωνή του «99%», η φωνή της κοινωνίας που διαμαρτύρεται για τα κέρδη των τραπεζών και των πολυεθνικών και τις περικοπές σε κοινωνικά αγαθά, τους μισθούς και τις συντάξεις σε όλη την Ευρώπη. Με την επίσκεψή μας στην πλατεία των αγανακτισμένων και μια μικρή κουβέντα μαζί τους, ολοκληρώθηκε η επίσκεψη στην Γερμανία.
Η γενική μου εντύπωση από αυτή την αποστολή ήταν πως είναι απολύτως αναγκαίο να αναπτύξουμε δίαυλους πληροφόρησης και ουσιαστικής επικοινωνίας με το Γερμανικό λαό και τις συνδικαλιστικές και κοινωνικές του οργανώσεις για να συμβάλλουμε στο να καταρριφθούν οι μύθοι για τους «τεμπέληδες Έλληνες» και να αναπτύξουμε δεσμούς αλληλεγγύης ανάμεσά μας. Γιατί εκτός από τη Γερμανία της σιδερένιας κυρίας Μέρκελ υπάρχει και αυτή των εργαζομένων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου