ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2010

Σχετικά με τον προϋπολογισμό του 2010 που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή , το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ εκτιμά ότι με αυτόν:

• Συνεχίζεται η πολιτική λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις. Συγκεκριμένα η εισοδηματική πολιτική των «αυξήσεων» 1,5%, ουσιαστικά θα επιφέρει πάγωμα μισθών και συντάξεων για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.

• Προβλέπεται η φορολογική λεηλασία των μικρών εισοδημάτων με την αύξηση της φορολογίας των φυσικών προσώπων κατά 4,4% ενώ παράλληλα των επιχειρήσεων μειώνεται κατά 7,2%. Παράλληλα έχουμε αύξηση φόρων σε διάφορα είδη κατανάλωσης, στα τέλη ΙΧ αυτοκινήτων κ.λπ. Οι έμμεσοι φόροι που πλήττουν κυρίως τους εργαζόμενους θα αυξηθούν κατά 6%.

• Μειώνονται δραστικά οι δαπάνες για ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία κατά 5,9%. Μειώνεται επίσης η επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων κατά 12,4% ενώ είναι γνωστή η οικτρή οικονομική τους κατάσταση και η αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις τρέχουσες ανάγκες. Είναι γνωστό για παράδειγμα, πως 20.000 συνταξιούχοι περιμένουν 2 χρόνια στην «ουρά» του Ταμείου Προνοίας Δ.Υ για το εφάπαξ.

• Για την παιδεία, το ποσό του επιπλέον 1 δις που ανακοινώθηκε ουσιαστικά αφορά, είτε δαπάνες που μεταφέρονται από τις μη πραγματοποιηθείσες του έτους 2009, είτε δαπάνες από τις νέες υπηρεσίες που εντάσσονται στο Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Αυτές αφορούν την κατάρτιση, την έρευνα και διάφορες άλλες νέες υπηρεσίες και οργανισμούς που εντάχθηκαν στο πρώην ΥΠΕΠΘ.

Η χώρα μας παραμένει τελευταία ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις εκπαιδευτικές δαπάνες και κανείς δεν μπορεί να είναι περήφανος γι αυτό.

Η όποια πενιχρή αύξηση κονδυλίων προβλέπεται στον προϋπολογισμό (περίπου 0,35% του ΑΕΠ) διατηρεί τις δαπάνες για την παιδεία στα ίδια επίπεδα της τελευταίας εικοσαετίας, απομακρύνει το στόχο που η ίδια η κυβέρνηση έβαλε για «5% του ΑΕΠ για την Παιδεία στο τέλος της τετραετίας» και σε κάθε περίπτωση βρίσκεται πολύ μακριά όχι μόνο από το αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος για ΑΜΕΣΗ αύξηση των κρατικών δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ αλλά και από τις πραγματικές ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης της χώρας μας.

Τέλος, για το πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την εκπαίδευση στη χώρα μας, χαρακτηριστική είναι η φράση που περιέρχεται, μεταξύ άλλων, στην εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού:

«Με τον προϋπολογισμό επιχειρείται η χρηματοδότηση εκπαιδευτικών πολιτικών που στοχεύουν …….. στη θεσμοθέτηση συστήματος αξιολόγησης των υπηρεσιών εκπαίδευσης, που παρέχουν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα των τριών βαθμίδων με βάση τις αρχές της αποτελεσματικότητας, αποδοτικότητας και οικονομίας».

Η πολιτική της «αγοράς» σε όλο το μεγαλείο.