Δώδεκα (12) προτάσεις για το θεσμό των αιρε-τών και τα Υπηρεσιακά Συμβούλια (Υ.Σ.)
Από τους Νίκο Πολυχρονιάδη,
Βασίλη Κερμενιώτη και
Δημήτρη Εμμανουήλ,
υποψήφιους της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης» για τις ε-κλογές του ΠΥΣΔΕ Ν. Κοζάνης και του ΑΠΥΣΔΕ

ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΙΡΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΥΣ



Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Όταν ο πρώην πρόεδρος της ΟΛΜΕ κ. Κώστας Μανιάτης, επισκέφθηκε την πόλη της Πτολεμαΐδας πριν από μια απερ-γιακή κινητοποίηση, εξέφρασε τον έντονο προβληματισμό του για το «που πάει» ο θεσμός των αιρετών. Επί λέξει, είπε τα ε-ξής στα, τότε, μέλη του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Εορδαίας: «Δυστυχώς, τα νέα που φτά-νουν στην ΟΛΜΕ , απ’ όλη την Ελλάδα, για το θεσμό των αιρετών δεν είναι καθό-λου ευχάριστα. Οι αιρετοί τείνουν να αυ-τονομηθούν. Εξ’ άλλου, οι συνάδελφοι για το κάθε τι απευθύνονται σ’ αυτούς, παρα-κάμπτοντας τελείως το συνδικάτο…». Από τότε, έχει περάσει αρκετός χρόνος και δεν έχει γίνει καμία απολύτως ενέργεια. Ο θε-σμός έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του. Οι δύο μεγάλες παρατάξεις, από τις οποίες προέρχεται η συντριπτική πλειοψηφία των αιρετών, αδιαφορούν πλήρως. Αν διαβά-σετε τα φυλλάδια που μοίρασαν αυτές τις ημέρες στα σχολεία, θα διαπιστώσετε, με έκπληξη, ότι δεν κάνουν σχεδόν καμία πρόταση για τη βελτίωση του θεσμού, για τη θεσμική του θωράκιση και την προστα-σία του από, τυχόν, καιροσκόπους που θα τον χρησιμοποιήσουν για ίδιον όφελος.
Το συμπέρασμα είναι ότι η ΔΑΚΕ και η ΠΑΣΚ, στην ουσία, δεν ενδιαφέρονται για το θεσμό, τον οποίο βλέπουν όχι ως ένα παράθυρο διαφάνειας, δικαιοσύνης και αξιοκρατίας μέσω του οποίου θα ωφε-λούνται οι συνάδελφοι και θα αποτρέπο-νται οι, τυχόν, διοικητικές αυθαιρεσίες, αλλά ως ένα ακόμη πόλο εξουσίας τον οποίο δεν πρέπει να αφήσουν ανεκμετάλ-λευτο.
Εμείς, λοιπόν, κάνουμε τις εξής προ-τάσεις για το θεσμό των αιρετών και τα Υπηρεσιακά Συμβούλια (Υ.Σ.):

1. ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΕΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ.
Η πρώτη μεγάλη «αμαρτία» των κομ-ματικών παρατάξεων είναι το γεγονός ότι οι εκλογές για τα Υ.Σ. είναι παραταξιακές. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό; Το να είναι παραταξιακές οι εκλογές για το συνέδριο της ΟΛΜΕ ή για τις τοπικές συνδικαλιστι-κές ενώσεις (ΕΛΜΕ) είναι κάτι όχι μόνο κατανοητό αλλά και σχεδόν επιβεβλημένο, αφού κάθε ένας «βλέπει» τα πράγματα μέσα από διαφορετική πολιτική οπτική γωνία. Εδώ, όμως, έχουμε να κάνουμε με ένα υπηρεσιακό όργανο διοίκησης της εκ-παίδευσης, τα μέλη του οποίου έχουν να φέρουν εις πέρας μια απόλυτα διατεταγ-μένη αποστολή. Τι θα πει, λοιπόν, «ο αι-ρετός της ΠΑΣΚ» και ο «ο αιρετός της ΔΑΚΕ»; Δεν καταλαβαίνουν ότι, έτσι, ο αιρετός, εν τη «γενέσει» του αποκτά μια εξάρτηση, κάτι το οποίο είναι απα-ράδεκτο; Αντιστρόφως: Πόσες πιθανότη-τες έχει να εκλεγεί αιρετός ένας συνάδελ-φος όταν κατέβει ανεξάρτητος και όχι με την υποστήριξη των δύο κολοσσών του συνδικαλισμού; Καμία. Φυσικά αυτό δεν το «καταλαβαίνουν» οι παρατάξεις, αν και είναι θέμα κοινής λογικής, γιατί δεν θέ-λουν να το καταλάβουν∙ γιατί προτιμούν να έχουν τον αιρετό «του χεριού τους».
Εξ’ άλλου, αν είναι ενιαίο το ψηφο-δέλτιο θα δοθεί η δυνατότητα να ψηφίσει ένας συνάδελφος και κάποιον άλλο άξιο συνάδελφό του που, ενδεχομένως, ανήκει στον αντίθετο πολιτικό χώρο με αυτόν.

2. ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΣΜΙΚΑ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ, ΟΙ ΑΙΡΕΤΟΙ, ΝΑ ΛΟΓΟΔΟΤΟΥΝ, ΑΝΑ ΕΞΑΜΗΝΟ, ΕΓΓΡΑΦΩΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΟ-ΡΙΚΩΣ, ΣΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΛΜΕ.
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΟ «ΑΠΟΡΡΗΤΟ»

Αποκλείεται το ενδεχόμενο να αυ-θαιρετούν και οι αιρετοί; Όταν εκλέγονται παίρνουν ταυτόχρονα και πιστοποιητικό ηθικοφροσύνης; Φυσικά και υπάρχει και τέτοιο ενδεχόμενο: Στην πορεία κάποιοι απ’ αυτούς να διαφθαρούν και να συνυ-πογράφουν παρανομίες μιας λ.χ. διεφ-θαρμένης διοίκησης∙ να «τα κάνουν πλα-κάκια» μαζί της με αντάλλαγμα το να μπορούν να κάνουν ρουσφέτια μέσω των οποίων θα μεγαλώσουν την εκλογική τους «πελατεία» και έτσι στις επόμενες εκλογές να ενισχύσουν τη θέση τους, να επανε-κλεγούν και τελικά να μετατραπούν σε καθεστώς και παραεξουσία. Πως θα προ-στατευθεί από αυτό το ενδεχόμενο ο κλά-δος; Φυσικά, με τη λογοδοσία των αιρε-τών. Αυτή τη στιγμή, δυστυχώς, οι αι-ρετοί δεν είναι, στην ουσία, υποχρεω-μένοι να λογοδοτούν πουθενά! Είναι ο μόνος θεσμός –όπως και όλο το Υ.Σ.– που είναι στο απυρόβλητο! Ουσιαστι-κά το Υ.Σ. είναι ένα «μαύρο κουτί» μέσα στο οποίο δεν είμαστε βέβαιοι για το τι ακριβώς γίνεται. Όσον αφορά, τώρα, τους αιρετούς που είναι, υποτίθεται, «το άγρυπνο μάτι του εργασιακού σώμα-τος μέσα στα υπηρεσιακά συμβούλια», εί-μαστε στο «έλεός» τους, για το «αν», το «πότε» και το «πως» θα μας ενημερώ-σουν, όπως και το κατά πόσο αυτά που θα φιλοτιμηθούν να μας πουν θα είναι αλή-θεια ή ψέματα! Σε λίγες ημέρες καλούμα-στε να ψηφίσουμε και δεν έχουμε ιδέα για το πόσο επιτυχημένη ή αποτυχημένη ήταν η θητεία των απερχόμενων αιρετών!
(Εν προκειμένῳ, για το Νομό Κοζάνης, εί-μαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι οι δύο αιρετοί έχουν συνυπογράψει αυθαιρεσίες της διοίκησης!)
Προτείνουμε, λοιπόν, την υποχρεωτι-κή, ανά εξάμηνο, λογοδοσία των αιρετών και την κατάργηση του «απορρήτου» που, κατά την άποψή μας, είναι μια καλή δικαι-ολογία για τη διατήρηση του ύποπτου κα-θεστώτος της αδιαφάνειας, της αυθαιρεσί-ας και των πελατειακών σχέσεων.


3. ΤΟ ΠΟΛΥ ΔΥΟ ΘΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΙ-ΡΕΤΟΥΣ ΠΥΣΔΕ–ΑΠΥΣΔΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΘΗΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΣΔΕ (ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗ ΘΗΤΕΙΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ)

Κανείς δεν είναι αναντικατάστατος. Δεν μπορεί να βλέπουμε, συνεχώς, στις θέσεις αυτές τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα. Η χρόνια παραμονή σε θέση εξουσίας συχνά διαφθείρει. (Και μη μας πει κα-νείς ότι οι αιρετοί δεν βρίσκονται σε θέση εξουσίας! Έχουν ισότιμη ψήφο με τους τρεις διορισμένους και φέρουν το βαθμό του προϊσταμένου διεύθυνσης Δ.Ε.). Εξ’ άλλου, δεν θα πρέπει να στερήσουμε τη δυνατότητα από νέους και αξιόλογους συ-ναδέλφους να ασχοληθούν και να προ-σφέρουν κι αυτοί. Προτείνουμε, επίσης, η συνολική υπηρεσιακή θητεία να είναι τέσ-σερα χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι αν κάποιος διατελέσει αιρετός για δύο θητείες, δεν θα έχει πλέον δικαίωμα να γίνει ποτέ προϊ-στάμενος.

4. ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΕΙ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΣ ΑΙΡΕΤΟΣ ΣΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

Όπως γνωρίζετε, σήμερα είναι αιρετά μόνο τα δύο από τα πέντε μέλη του Υ.Σ. Εμείς προτείνουμε να είναι αιρετά τουλά-χιστον τα τρία από τα μέλη του. Είναι ανάγκη να μπουν στα Υ.Σ. και συνά-δελφοι από άλλους πολιτικούς χώ-ρους. Εν γένει, δεν έχουμε εμπιστοσύνη στους «μπλε» και τους «πράσινους» αιρε-τούς, γιατί δεν έχουμε, σχεδόν, καμία ε-μπιστοσύνη και υπόληψη στις, δήθεν, «συνδικαλιστικές» παρατάξεις τους. Όλ’ αυτά τα χρόνια, η ΔΑΚΕ και η ΠΑΣΚ, έκα-ναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να μας πείσουν ότι περισσότερο νοιάζονται για την εξουσία και τη νομή της και λιγό-τερο (ίσως και καθόλου) για το συνδικα-λισμό.

5. ΘΕΣΠΙΣΗ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΡΗΣΙΜΩΝ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ Ε-ΚΛΟΓΗ ΤΩΝ ΜΗ ΑΙΡΕΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΩΝ Υ.Σ.

Πάντως, αν παραμείνει η σύνθεση των Υ.Σ. ως έχει, θα πρέπει να διεκδική-σουμε την θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων για την εκλογή των μη αι-ρετών μελών. Να καταργηθεί κάθε υποκειμενικό μέσο επιλογής –όπως η απόφαση του περιφερειακού διευθυ-ντή ή η ανεκδιήγητη «συνέντευξη»– που διατηρεί ανοιγμένο το παράθυρο στην ημετεροκρατία και την αναξιοκρατία.

6. ΝΑ ΜΗ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΩΝ Υ.Σ. ΝΑ ΠΟΛΙΤΕΥΘΟΥΝ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΔΟ ΤΡΙΩΝ ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ ΤΟΥΣ.
Όσο καλός κι αν είναι ένας αιρετός, και μόνο η προσδοκία ότι θα μπορέσει σύ-ντομα να ανέλθει πολιτικά, δύναται να τον «δηλητηριάσει», να τον κάνει ενεργούμε-νο μηχανισμών και παθητικό θεατή σε, ενδεχόμενες, καταστάσεις διαφθοράς. Να προτιμήσει, λόγω της φιλοδοξίας του, να φανεί αρεστός και «εξυπηρετικός» σε κομματικούς παράγοντες και να βάλει σε δεύτερη προτεραιότητα το καθήκον του να αντιδρά σε περιπτώσεις, τυχόν, αυθαι-ρεσιών της διοίκησης. Και βέβαια, είναι πολύ πιθανό να κάνει ρουσφέτια, ώστε να δημιουργήσει μελλοντική εκλογική πελατεία.

7. ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΘΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΩΝ Υ.Σ. ΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΛΜΕ

Εφ’ όσον οι αιρετοί βρίσκονται υπό την κρίση της ΕΛΜΕ, η παρουσία τους στο συνδικάτο υπονομεύει τον «ελεγκτικό» του ρόλο. Δεν είναι δυνατόν να συμπί-πτουν ο «ελέγχων» με τον «ελεγχόμενο», να ταυτίζεται ο «κρίνων» με τον «κρινό-μενο».
Εξάλλου, η συμμετοχή αιρετών (και προϊσταμένων!) σε εκλογές ΕΛΜΕ, μπορεί να προκαλέσει άνισο ανταγωνισμό επειδή δύναται να επηρεάσει την πρόθεση ψήφου των συναδέλφων-ψηφοφόρων, αφού οι υποψήφιοι αυτοί βρίσκονται σε θέσεις ε-ξουσίας.

8. ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΙΡΕΤΟΣ ΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ Υ.Σ. (π.χ. ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΥΣΔΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΠΥΣΔΕ).

Δεν θα πρέπει να ενθαρρύνουμε την υπερ-συγκέντρωση αρμοδιοτήτων στο ίδιο πρό-σωπο. Αυτό πιστεύουμε ότι είναι όχι μόνο αντιδημοκρατικό γιατί μπορεί να ενισχύσει τον εγωισμό και την αλαζονεία κάποιων α-τόμων, αλλά και ότι θα στερήσει τη δυνατό-τητα από νέους και αξιόλογους συναδέλ-φους να ενδιαφερθούν για το θεσμό, να ε-κλεγούν και να προσφέρουν κι αυτοί. Ε-ξάλλου η ανάληψη πολλών ευθυνών από το ίδιο άτομο θα το δυσκολέψει να ανταπεξέλ-θει ικανοποιητικά. Ουδείς αναντικατάστα-τος.

9. ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ Υ.Σ. ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΧΩΡΗΘΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΟΡ-ΓΑΝΟ –ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ– ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΔΙ-ΚΗΓΟΡΟΥΣ.

Όπως ξέρουμε, βασική αποστολή του συνδικαλισμού είναι το να ασκεί κριτική στη διοίκηση. Βέβαια αυτό, σήμερα, ακούγεται λίγο παράξενα γιατί οι κομματικές παρατά-ξεις την έχουν, σχεδόν,…καταργήσει! Και είναι φυσικό: Ο ρόλος αυτός είναι «δύσκο-λος» γιατί απαιτεί ανιδιοτέλεια, θάρρος και, μάλλον, ανεξαρτησία από κομματικούς μη-χανισμούς. Είναι πιο βολικό και «επωφελές» το να τα ‘χεις καλά με τη διοίκηση! Όταν, λοιπόν, ένας «τρελός» και «μη προβλεπό-μενος» συνδικαλιστής «κοντράρει» τη διοί-κηση, είναι φυσικό να γίνει «το μαύρο πρό-βατο». Και αν ο «θιγόμενος» (προϊστάμενος ή αιρετός) έχει και καθεστωτική νοοτροπία, δεν αποκλείεται να επιχειρήσει να χρησιμο-ποιήσει τη θέση ισχύος στην οποία βρίσκε-ται στην Υπηρεσία (το ΠΥΣΔΕ που είναι και πειθαρχικό όργανο) για να «λύσει» τις δια-φορές του με τον «κοινό θνητό». Όμως, δεν μπορεί πέντε κομματάνθρωποι, κατά το πλείστον, που δεν έχουν ιδέα από Δίκαιο, να αποφασίζουν «για τη ζωή και το θάνατο» συναδέλφων. Γιατί περί αυτού πρόκειται, αφού το ΠΥΣΔΕ έχει τεράστιες πειθαρχικές αρμοδιότητες∙ μπορεί, βάσει του δημοσιοϋ-παλληλικού κώδικα, ακόμη και να απολύσει συνάδελφο!
(Το 2006, ένα μέλος του συνδυασμού μας δέχτηκε σφοδρή επίθεση από αιρετό του ΠΥΣΔΕ που ήταν, ταυτόχρονα, και πρόε-δρος της ΕΛΜΕ Κοζάνης, διότι υπέπεσε στο “θανάσιμο αμάρτημα” …να του ασκήσει κρι-τική την οποία, εκείνος, αυθαίρετα, τη βά-φτισε «εξύβριση»! Του έκανε αναφορά στον προϊστάμενο «για να υποστεί πειθαρχική και διοικητική δίωξη»! Το μέλος μας, τρομοκρα-τημένο, ζήτησε συγγνώμη, με αποτέλεσμα ο αιρετός να βγει ατσαλάκωτος, ακολουθώ-ντας, στη συνέχεια, πολιτική καριέρα. Για μια ακόμη φορά, στο Νομό Κοζάνης, ηττή-θηκε η συνδικαλιστική ελευθερία και θριάμ-βευσε ο αυταρχισμός, η αλαζονεία και η κα-θεστωτική νοοτροπία.)

10. ΝΑ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΘΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΑΥ-ΣΤΗΡΟΤΑΤΟ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΩΝ Υ.Σ.

Δυστυχώς, στη χώρα μας είναι πολύ προκλητικό το καθεστώς της ασυδοσίας και της ατιμωρησίας των ανθρώπων που έχουν εξουσία στα χέρια τους και κάνουν κατά-χρησή της. Γι’ αυτούς φαίνεται ότι δεν ισχύ-ουν ούτε νόμοι, ούτε δημοσιοϋπαλληλικοί κώδικες. Προτείνουμε να τροποποιηθεί ο κώδικας των δημοσίων υπαλλήλων και να περιλάβει ένα ιδιαίτερο αυστηρότατο πει-θαρχικό πλαίσιο σε περίπτωση διαφθοράς: Διέπραξε ο προϊστάμενος ή ο αιρετός μια σοβαρή αυθαιρεσία, μια παρανομία; Διεκπε-ραίωσε έστω και ένα ρουσφέτι; Να απολύε-ται με συνοπτικές διαδικασίες. Έξω οι διεφ-θαρμένοι από τον ιερό χώρο της εκπαίδευ-σης! Έξω οι ρουσφετολόγοι, οι διαπλεκόμε-νοι και οι παρατρεχάμενοι των πολιτικών γραφείων! Σε θέματα διαπλοκής και διαφ-θοράς δεν υπάρχει «συναδελφικότητα». Η σιωπή είναι συνενοχή. Να θυμίσουμε ότι και η ΟΛΜΕ χρειάστηκε, κάποιες φορές, να απευθυνθεί στη δικαιοσύνη, στρεφόμενη ενάντια σε αυθαιρετούντες (όπως λ.χ. με την από 31/10/2003 μηνυτήρια αναφορά της στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών για κάποιες παράνομες προσλήψεις ωρομι-σθίων).
Οι αυθαιρεσίες, τα ρουσφέτια και η δια-πλοκή δεν μπορούν ούτε να συγκριθούν, ούτε να «αντισταθμιστούν», ούτε και να «συμψηφιστούν» με την όποια πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων των όποιων υ-παλλήλων, επειδή :
• Οι ευθύνες των ασκούντων τη διοίκηση είναι, ηθικά τουλάχιστον, ασύγκριτα υψηλό-τερες (Από το να μην επιτελεί ένας υπάλ-ληλος τα καθήκοντά του κατά τον ιδανικό-τερο τρόπο μέχρι του να κάνει κατάχρηση εξουσίας και να μετατρέψει τον εργασιακό χώρο σε «τσιφλίκι» του, υπάρχει πολύ με-γάλη απόσταση).
• Οι επιπτώσεις είναι ασύγκριτα μεγαλύτε-ρες (Και να βρεθούν κάποιοι πλημμελείς υπάλληλοι δεν έρχεται η καταστροφή. Αν όμως είναι διεφθαρμένος ο προϊστάμενος ή ο αιρετός , όλα πάνε «κατά διαόλου»)
• Το Δημόσιο δεν είναι ιδιοκτησία κανενός για να το βάλει στο «τραπέζι των διαπραγ-ματεύσεων» (…ώστε να «αγοράσει» από τους υπαλλήλους τη σιωπή τους και -ως α-ντάλλαγμα- να τους «πουλήσει» «ανεκτικό-τητα»).

11. ΤΑ ΚΕΝΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΝΑ ΔΗΛΩΝΟ-ΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΞΑΜΕΛΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΔΙΕΥΘΥ-ΝΤΗΣ ΚΑΙ Ο (ΕΝΑΣ) ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Αυτό θα μας εξασφαλίσει από κατα-χρήσεις που μπορεί να γίνουν από διευθυ-ντές σχολείων, που είτε μόνοι τους, είτε σε «συνεννόηση» με άλλα πρόσωπα, εμφανί-ζουν ή αποκρύπτουν κενά στα σχολεία τους κατά το δοκούν, προκειμένου να «βολέ-ψουν», την κατάλληλη στιγμή, κάποια δικά τους άτομα. Τα τέσσερα μόνιμα μέλη αυτής της επιτροπής θα μπορούσαν να επιλέγονται με κλήρωση από όλους τους καθηγητές μιας ΕΛΜΕ και να εναλλάσσονται κάθε χρόνο.

12. ΠΛΗΡΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΣΤΙΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗ-ΣΕΙΣ. ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ, ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ, ΔΗΛΩΘΕΙ ΚΕΝΟ.

Η διαφάνεια είναι το αντίδοτο για τις α-δικίες, τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Η κα-τάργηση του «απόρρητου», όπως είπαμε, των συνεδριάσεων των Υ.Σ. και η δημοσί-ευση, στα σχολεία και το διαδίκτυο, των αποσπάσεων, τοποθετήσεων κ.λ.π. αναλυ-τικά (με μόρια κ.ά.) είναι απαραίτητη.

Πτολεμαΐδα 1/11/2010

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΜΕ ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ

Συνάδελφοι
Οι εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια, θα στείλουν για μια ακόμη φορά μηνύματα.

ΜΕΤΑ, από τις περικοπές του μισθού μας.
ΜΕΤΑ, τον νέο ασφαλιστικό  συνταξιοδοτικό νόμο που συνθλίβει τα ασφαλιστικά
 συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα που κτίστηκαν με μακροχρόνιους
αγώνες για πολλές δεκαετίες.
ΜΕΤΑ, από τις περικοπές των συντάξεων.
ΜΕΤΑ, από τις περικοπές σε κοινωνικές παροχές σε υγεία – παιδεία.
ΜΕΤΑ, από τα νομοθετήματα που προωθούν την ελαστική εργασία και στον χώρο
της εκπαίδευσης.
ΜΕΤΑ, από κατασπίλωση του κλάδου μας από τα ΜΜΕ και τους διαχειριστές του
πολιτικό  οικονομικού συστήματος.
ΜΕΤΑ από την άγρια φοροεπιδρομή με έμμεσους και άμεσους φόρους που κτυπούν
σχεδόν όλη την κοινωνία. Παράγοντας Ανεργία  ακρίβεια.
ΠΡΙΝ, από τα νέα μέτρα που φέρνει ο Καλλικράτης και το δικό τους μνημόνιο.
ΠΡΙΝ αρχίσουν να εφαρμόζουν την χωρίς περιεχόμενο ακόμη αυτοαξιολόγηση 
αξιολόγηση, για το «νέο σχολείο».
ΠΡΙΝ αρχίσουν και πάλι την αντιλαϊκή  αντιεκπαιδευτική τους πολιτική.

ΖΗΤΟΥΝ, να τους ψηφίσουμε πάλι, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα που να μας εξοργίζει, τίποτα που να μας θυμώνει. Η πολιτική που υλοποιείται είναι, δική τους πολιτική επιλογή. Οι καθεστωτικές παρατάξεις, δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε πλέον, είναι έρμαια και παθητικοί δέκτες τους καθεστωτικών κομμάτων.

Εμείς ζητάμε, από όλους τους συναδέλφους να ορθώσουμε το ανάστημα απέναντι στο το πολιτικό-κοινωνικό κατεστημένο που μόνο περισσότερα δεινά και προβλήματα μπορεί να μας φέρει.

ΖΗΤΑΜΕ την ψήφο και την συμμετοχή σε δράσεις που θα δυναμώσουν τον κλάδο.
ΖΗΤΑΜΕ, την ανατροπή των συνδικαλιστικών, κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών, όχι μόνο για να σταματήσουμε αυτήν την πολιτική, αλλά για την ανατρέψουμε, να πορευθούμε σε μια νέα πορεία όπου θα ανακτάμε και θα ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ.
Αξιοπρεπή και δικαιότερη αντιμετώπιση σαν λειτουργοί.
Εκπαίδευση σύγχρονη, αναβαθμισμένη, για όλους.
Καλύτερη, δωρεάν παιδεία για όλους.

Πτολεμαϊδα 30 – 10 – 2010 / Πολυχρονιάδης Νικόλαος

- ΓΙΑ ΠΥΣΔΕ ΚΟΖΑΝΗΣ
- ΑΠΥΣΔΕ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΥΡΩΣΗΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ - ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ

ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΠΕ03
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΕ11
ΚΕΡΜΕΝΙΩΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ ΠΕ17

Τετάρτη 3 Νοέμβρη 2010
Εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια
Κι αυτή την ευκαιρία με την αφήσεις να χαθεί!

Καταψήφισε
Την αντιλαϊκή-αντιεκπαιδευτική πολιτική
Τους μηχανισμούς και τους αιρετούς του ρουσφετιού, της εξαγοράς και της ενσωμάτωσης

Ψήφισε :
Αγωνιστική Συσπείρωση καθηγητών - συνεργαζόμενους

Δώσε απάντηση!
Κάνε την αγανάκτησή σου δύναμη