Για την επέτειο του Πολυτεχνείου 2021

ΟΛΜΕ

Η εμβληματική εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 έμεινε στη μνήμη του λαού σαν την κορύφωση των αγώνων του για να απαλλαχθεί από τη χούντα των συνταγματαρχών και τη δικτατορία της 21^ης Απριλίου. Σε μία από τις πιο μελανές περιόδους της σύγχρονης ιστορίας μας ο ελληνικός λαός στερούνταν τα πιο βασικά δημοκρατικά δικαιώματα, οι εργαζόμενοι υπέφεραν από την ανέχεια και τη φτώχεια ενώ η ολιγαρχία συνέχιζε να κερδοσκοπεί. Τα ξερονήσια και οι φυλακές ήταν γεμάτες με πολιτικούς κρατούμενους και αγωνιστές. Στην Ασφάλεια και στη Στρατιωτική Αστυνομία, τη διαβόητη  ΕΣΑ, τα βασανιστήρια των αγωνιστών της ελευθερίας ήταν καθημερινή ρουτίνα. Χιλιάδες επώνυμοι και ανώνυμοι αγωνιστές αντιμετώπιζαν τις θηριωδίες του φασισμού στα χέρια απάνθρωπων βασανιστών και κάποιοι από αυτούς έμειναν για πάντα ανάπηροι ή άφησαν εκεί την τελευταία τους πνοή.

Ο λαός οργάνωνε μέρα με τη μέρα την αντίστασή του στη δικτατορία. Το φοιτητικό κίνημα εντάχθηκε σ αυτόν τον αγώνα και αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος. Το Φλεβάρη του ‘73, εννιά μήνες πριν από τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο, γίνεται η πρώτη κατάληψη της Νομικής στην Αθήνα και μετά από λίγες μέρες η δεύτερη. Η χούντα επιχειρεί να καταστείλει την εξέγερση με επέμβαση της αστυνομίας, με συλλήψεις και βασανισμούς. Ο λαός και οι εργαζόμενοι συμπαρατάσσονται με τη νεολαία και η χούντα απομονώνεται διεθνώς όλο και περισσότερο.

Το Νοέμβρη του 1973 οι φοιτητές καταλαμβάνουν το Πολυτεχνείο, το οποίο γίνεται στη συνέχεια η βάση μιας παλλαϊκής εξέγερσης. Οργανώνονται στο χώρο και κατασκευάζουν αυτοσχέδιο ραδιοφωνικό σταθμό, για να αντιμετωπίσουν την προπαγάνδα των μέσων μαζικής επικοινωνίας, που λογοκρίνονται αυστηρά από τη χούντα. Η εξέγερση σύντομα εξαπλώνεται και στα άλλα πανεπιστήμια της χώρας. Συνθήματα όπως «Εδώ Πολυτεχνείο. Σας μιλά ο ραδιοσταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων», «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία» και «Κάτω η χούντα» και άλλα, δονούν την ψυχή κάθε δημοκράτη στο άκουσμά τους, ενώ τα τανκς εισβάλουν στο Πολυτεχνείο τη νύχτα της 17^ης Νοέμβρη και η εξέγερση καταπνίγεται στο αίμα. Η νέα δικτατορία που ακολούθησε και η τραγωδία της Κύπρου, οδήγησαν στο τέλος αυτής της θλιβερής περιόδου.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου και το φοιτητικό και αντιδικτατορικό κίνημα παραμένει και σήμερα ένας από τους φάρους που φωτίζουν τους αγώνες του λαού και της νεολαίας σε κάθε περίοδο.

Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου αποκτούν σήμερα ακόμη μεγαλύτερη σημασία σε μια Ελλάδα που:

·       Ταλανίζεται από οικονομική, κοινωνική και υγειονομική κρίση.

·       Χιλιάδες οικογένειες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, με την απειλή της ανεργίας, και στερούνται το ψωμί, την κατοικία και άλλα στοιχειώδη αγαθά.

·       Η δημόσια παιδεία, η δημόσια υγεία, η κοινωνική ασφάλιση ισοπεδώνονται από τις πολιτικές που εναρμονίζονται με τα συμφέροντα του Κεφαλαίου, των Τραπεζιτών και των Διεθνών Οργανισμών τους.

·       Το δικαίωμα στην εργασία κουρελιάζεται, ιδίως για τους νέους εργαζόμενους. Η ανεργία, η υποαπασχόληση, η εθελοντική και απλήρωτη «εργασία» και η  μετανάστευση δεν πρέπει να είναι το μέλλον της νεολαίας μας.

·       Το «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» βιάζεται στο όνομα της κυριαρχίας των αγορών και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και στις επιθέσεις στα δικαιώματα των εργαζομένων.

Το σύνθημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» παραμένει επίκαιρο γιατί οι ανατιμήσεις εξανεμίζουν το λαϊκό εισόδημα, η Παιδεία αντί να υπηρετεί τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των μαθητών βρίσκεται και πάλι στο στόχαστρο καθώς το Υπουργείο Παιδείας αποπειράται να κατηγοριοποιήσει τα σχολεία και η προσπάθεια να φιμωθεί το συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με απεργοκτόνους νόμους και με τη στέρηση των κεκτημένων συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

Το όραμα του κόσμου της εκπαίδευσης για ένα ποιοτικό δημόσιο δωρεάν σχολείο που θα καλλιεργεί τις πανανθρώπινες αξίες και θα μάχεται με όλες του τις δυνάμεις ενάντια στην ανισότητα, τον αποκλεισμό και το ρατσισμό, θα μας καθοδηγεί πάντα. Θα καθοδηγεί τους αγώνες των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των μαθητριών μας, της νεολαίας και του λαού  για την προάσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης, για μια κοινωνία δικαιοσύνης, ελευθερίας, δικαιωμάτων και αλληλεγγύης.

Οι αγώνες δεν είναι στείρες ουτοπίες και τα όνειρά μας δεν εκχωρούνται ούτε  ξεπουλιούνται σε όσους κερδοσκοπούν σε βάρος μας.

ΑΔΕΔΥ Ν.Κοζάνης

 «48η Επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου

Η 17η του Νοέμβρη δεν είναι απλά μια επέτειος, είναι μια συνεχής πηγή έμπνευσης, αμφισβήτησης και αγώνα για συλλογική και κοινωνική δράση.

ΣΑΡΑΝΤΑ ΟΚΤΩ χρόνια μετά την εξέγερση της νεολαίας του Πολυτεχνείου, το κεντρικό σύνθημα «ΨΩΜΙ–ΠΑΙΔΕΙΑ–ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», καθοδηγεί ακόμη και σήμερα τους αγώνες του λαού μας για Δημοκρατία – Ελευθερία – Κοινωνική Δικαιοσύνη και Πρόοδο.

Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου βρίσκει την κυβέρνηση -με αφορμή την πανδημία- να εφαρμόζει ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές με σκοπό την υποβάθμιση και απαξίωση του κοινωνικού αγαθού της Παιδείας, της Υγείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Πολιτικές που έχουν στόχο την αποδυνάμωση του δημόσιου τομέα, τη διάλυση και ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, τη θέσπιση της 10ωρης εργασίας, την περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών, την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας, το ξεπούλημα της ΔΕΗ και της δημόσιας περιουσίας.

Το Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Κοζάνης με πίστη στα οράματα των αγωνιστών του Πολυτεχνείου, διατρανώνει την αντίθεσή του στις πολιτικές αυτές και καλεί τους εργαζόμενους, τα μέλη και τα σωματεία να πάρουν μέρος στην εκδήλωση που θα πραγματοποιήσει την Τετάρτη, 17 Νοέμβρη 2021 και ώρα 11.00 π.μ στην Κεντρική Πλατεία Νίκης της Κοζάνης.